This is the way we plié in first...

Jura en Nori zitten op ballet! Jura was in Nederland al behoorlijk balletfreak geworden, dankzij de dvd van het ballet "the sleeping beauty" van mijn moeder. Regelmatig trof ik haar met dichte ogen op de grond aan, haar ene vinger omklemd door haar andere hand. Helaas voor Jura was haar lijden zo stilzwijgend dat het door moeder noch langslopende prins werd opgemerkt en onze slapende schone uiteindelijk zelf maar haar onwetende mededansers tot de orde riep. Arm kind temidden van al die cultuurbarbaren. Maar, ik beloofde haar dat we in Vancouver op zoek zouden gaan naar balletles voor haar.

Hier in Vancouver is het aanbod voor kinderen enorm! Naast de gratis speelklas in het buurthuis bij ons om de hoek 3 keer per week en de gratis knutselklas 1 keer per week, zijn er ook veel betaalde klasjes. Zo kunnen Jura en Nori kiezen uit kinder-kundalini-yoga, gymnastiekles, music class, toddlerdance, en, vanaf 3 jaar, schaatsles (om later een fantastische ijshockeyspeler te worden). Helaas voor Jura was de balletles in het buurthuis hier al vol. Maar niet getreurd! Tijdens 1 van de speelochtenden, raakte ik in gesprek met een moeder. Zij vertelde mij dat er vlakbij haar huis ook een buurthuis was. Een buurthuis met aangrenzend koffiehuis (njum!), een speeltuin (jippie) en een groot aanbod aan activiteiten. Haar eigen dochtertje zat op een balletklasje, maar dat klasje was niet zo leuk. Haar vriendin had haar zoontje echter opgegeven voor een andere dansklas en dat scheen heel leuk te zijn!

Een paar dagen later belde de vader van T. op om te vragen of Jura en Nori zin hadden om met T. naar de gymnastiekochtend te gaan. Helaas bleek de gymnastiekochtend niet door te gaan, maar waren we wel vlakbij het andere buurthuis. Dus snel geinformeerd en er bleek nog plek te zijn! Jura door het dolle heen, want ein-de-lijk mocht ze dan naar balletles. De woensdag erop stond Jura in haar balletpakje met knotjes in haar haar te trappelen van ongeduld! Ik was van plan om met Nori naar de speeltuin te gaan tijdens Jura haar les. Maar in de tijd dat ik Jura omgekleed had, had mevrouw Boef haar schoenen al uitgetrokken, was de zaal in gelopen en rende daar vrolijk in het rond. Omdat we halverwege het programma instapten, stelde ik Jura eerst even voor aan de juf. Juf gaf Jura een hand, keek naar Nori en zei dat er voor Nori ook plek was. En zo geschiedde dat opeens allebei mijn dochters op balletles zitten!

De opzet van de les is heel erg leuk. Omdat het niveau van de kinderen nogal verschilt (het is voor kinderen van 18 maanden t/m 4 jaar), is het een lekker zootje ongeregeld. Er worden veel uitbeeldliedjes gezongen (daar zijn ze hier sowieso erg goed in), er worden loop- en springoefeningen gedaan en aan het eind van de les wordt er vrij gedanst, soms achter zeepbellen aan die de juf bellenblaast, of met sjaals en linten. Voor de oudere kinderen weeft de juf er echte balletoefeningen zoals pliés en voetstrekoefeningen tussendoor. Jura is erg serieus, verliest de juf geen moment uit het oog en geniet volop. Nori fladdert als een vlindertje overal tussendoor. Ze galoppeert, speelt poesje, springt en dondersteent. Kortom, voor allebei kan de les niet lang genoeg duren...

Maar helaas, vandaag was de laatste les van deze periode. Eigenlijk wel heel jammer, want  Jura en Nori hebben al een paar vrienden gemaakt op de les. En vooral Jura wil graag verder! Dus vroeg ik aan het eind van de les aan de lerares of ze misschien ergens anders les gaf waar Jura verder zou kunnen gaan. Dit was namelijk wel een heel leuke klas, maar nog niet echt het ballet dat Jura wil leren (het wurmpje oefent iedere avond trouw haar pliés). Toevallig stond een andere moeder er ook bij, die meteen inhaakte. En wadda ya know! De lerares had er wel oren naar om voor de oudere kindjes in de groep een apart balletklasje te organiseren, mits er genoeg animo voor was! Jippiiieeeeeee! De moeder die inhaakte bleek de vriendin te zijn waar de moeder van wie ik de tip voor deze dansklas van had het over had (snapt u het nog?). Het plan werd gesmeed om de moeders van de oudere kinderen, plus de moeder-met-dochter-op-de-niet-zo-leuke-klas, te vragen of er interesse was voor een balletklasje, terwijl voor de ukkies de creative movement and dance klas zou blijven bestaan. Lang leve mobiel internet, want binnen een half uur hadden we genoeg animo bij elkaar, terwijl Jura en Nori hun nieuwe vrienden beter leerden kennen :-)

Vanaf eind april begint het nieuwe lesprogramma met eerst op donderdag 3 kwartier les voor Nori en daarna 3 kwartier les voor Jura. Ik heb er nu al zin in. Vooral omdat niet alleen Jura en Nori opbloeien van de balletles, maar ook omdat ik nieuwe contacten leg, yihaaaaa! Het boek: "Hoe verzorg ik mijn geranium" dat ik uit voorzorg had aangeschaft, kan nog even in de kast blijven :-) Vanmiddag na de balletles hebben Jura en Nori nog ruim 2 uur met twee balletleskinderen gespeeld terwijl ik met de bijbehorende ouders gekletst heb. Wie weet, heeft Jura straks op haar 4e verjaardag hier al wel een echt partijtje met nieuwe vriendjes en vriendinnetjes. Nice!