Toen Jura een jaar of anderhalf was, had ze nogal, euh, poepangst. Dagenlang kon ze broeden op een keutel. Met een meelijwekkend gezicht, schuifelde ze met haar billen langs de bank, uit angst dat de gewraakte drol toch zomaar zou ontsnappen. Bij Jura waren we er dan ook al vroeg mee bezig om haar zindelijk te krijgen, omdat we allebei vermoeden dat het misschien wel beter zou gaan met haar stoelgang als ze de hobbel naar zindelijkheid genomen zou hebben. Jura zat dan ook uren gezellig op het potje, kletsend, verhaaltjes voorlezend, met twee ouders die hun volle aandacht schonken aan het toiletbezoek van Jura. Het duurde dan ook niet lang voordat Jura met groot succes zindelijk was! En inderdaad, ook de faecesfobie bleek af te nemen toen ze eenmaal de wondere werking van het toilet had ontdekt.
Nori is duidelijk ons tweede kind. En van individuele aandacht is in haar geval toch een stuk minder sprake. En dus was Nori al ruim twee en nog verre van zindelijk! Van poepangst was in Nori's geval overigens geen sprake. Drie volle stinkluiers per dag waren geen uitzondering. Onze kleine GFT-bak houdt nou eenmaal veel van fruit en groente en daarnaast slobbert ze op een dag veel water en spa. Dat is dus een hele verbetering in vergelijking met Jura. En eigenlijk interesseerde het haar, en ons, niet zo veel dat ze nog steeds een luier droeg. Een potje interesseerde haar eigenlijk niet en hoewel ze het fijn vond om zonder luier te lopen, legde ze nog niet bepaald de link dat zonder luier = nattigheid als je niet naar de wc gaat.
Maarrrrrrrr, na het verschonen van de zoveelste luier met bruine-volkorenboterhammen-poep-van-een-man-van-40 vond ik het wel genoeg. En dus besloten we Nori ook zindelijk te maken. Yeah right......Nori interesseerde het nog steeds geen bal dat ze een luier droeg. Ondanks dat we haar regelmatig op de wc zetten, viel het kwartje nog niet bepaald. Tuurlijk, doorspoelen en billen afvegen vond ze onwijs interessant, maar vervolgens plaste of poepte ze 2 minuten later vol overgave haar luier vol! Dus lieten we het maar weer even rusten. Om een week later het te proberen via de "Vlaamse methode". Gewoon geen luier, maar onderbroekjes aan. De wasmachine draaide overuren en Nori maakte het nog steeds niets uit (gelukkig helpt ze zelf wel met de was, zie hieronder). En Menno, stoere vader en superman die hij normaal placht te zijn, laat in dit geval toch niet helemaal zijn beste kant zien. Voor Nori-die-op-de-keukenstoel-gepoep-heeft, kent hij maar 1 oplossing: Rooooooooooooos? POEP!!!!!!!
Toen we een email kregen van de kinderopvang hier dat Jura en Nori in september allebei met preschool kunnen beginnen mits ze zindelijk zijn, besloten we het over een andere boeg te gooien. Tsja, daar sta je dan met al je ideeen over leren door intrinsieke motivatie...en een kind dat vervolgens gezellig in haar 5e onderbroek van die dag plast! Kennelijk is Nori het type kindje dat af en toe ook behoefte heeft aan een duidelijke externe motivatie ;-) En dus besloot ik afgelopen maandag dat het tijd werd voor.......tromgeroffeltromgeroffel..........stickers!!!!
Van vrienden uit NL hadden we laatst in een pakketje een doosje Jip en Janneke stickers gekregen. Dus stickers gepakt, groot vel gemaakt en de hele maandag vrijgepland voor Potty Training! Na uitleg aan Nori, pakte zij meteen het potje erbij. En voila! De eerste plas, en dus sticker, was daar! Vijf minuten later kroop ze weer op het potje en zo had ze na anderhalf uur al 7 stickers verzameld. Vandaar dat we toen maar ingesteld hebben dat alleen hele plasjes gelden als plas....en een poep voor 2 stickers.
Maandag was al behoorlijk succesvol, maar 3 natte onderbroeken. Maar toen op dinsdag, nog maar 1 natte onderbroek en woensdag zelfs helemaal droog!!!! YESSSSSSSSSSSSS! En dat voor maar 68 stickers! Wie trouwens gezegd heeft dat als je kinderen krijgt de sensatie uit je leven verdwijnt, is denk ik nog nooit met een net-zindelijk-kind op pad geweest. Plotseling is een busrit van een uur een serieus obstakel, om nog maar te zwijgen over de spanning die je voelt als bovengenoemd kind op je rug in de doek slaapt zonder luier.
Wie weet, helpen de stickers ook wel in de reeds 2-jaar-durende-tandenpoets-strijd die we met Nori hebben....to be continued :-)
No comments:
Post a Comment