Boswandeling in het donker

Het heeft zo zijn voordelen om aan de rand van een regionaal natuurpark te wonen. Het is ideaal om Jura en Nori even "uit te laten". Lekker stampen in de plassen, eekhoorntjes zoeken en natuurlijk stenen rapen. Verder dan het stuk park het dichtst bij ons huis zijn we nog niet gekomen. Maar dat hoeft ook niet ;-)


Dat bleek vanavond maar weer! Vanavond was er een nightquest, een boswandeling in het donker, georganiseerd door het informatiecentrum van het pacific spirit regional park (dat is dus het park waar we vlakbij wonen). Het begon om 7 uur 's avonds en zou duren tot een uur of 10. We gingen al vroeg, want Nori had niet geslapen vanmiddag en we dachten dat ze het niet heel lang uit zou houden. Het was nog licht toen we ernaartoe liepen, maar Jura en Nori namen het zekere voor het onzekere en schenen alvast lustig er op los met hun zaklampjes 

Per ongeluk liepen we op weg naar het informatiecentrum al een stuk van de route, dus het was even bijsturen om de dames door te laten lopen. Want we wilden graag eerst even bij het informatiecentrum rondkijken. Daar bleek dat we de dames konden laten schminken (Jura met bloemetjes, Nori als clowntje...IEKS!!!! ik haat clowntjes... ). 

Vervolgens bij de girl scouts superlekkere cupcakes, koffie en butterscotch squares gehaald en hup, op pad! Bij het begin van het, heel tof verlichtte pad (met van die nepwaxinelichtjes onder gekleurde plastic bekertjes, om de meter een bekertje) zat de bosfee. De bosfee betoverde alle kinderen, zodat ze de dieren in het bos konden verstaan. Jura kwam toevallig net aanlopen toen ze klaar was met een hele groep, dus ging de bosfee op haar hurken zitten en vertelde nog een keer het hele verhaal. Na de helft van het verhaal mompelde Menno: "Can I quickly translate that please?" Waarop de bosfee antwoordde: "Sure, sure, take your time..."  ;-) Jura was natuurlijk he-le-maal onder de indruk. Ze zei steeds tegen Nori: "Ssssssst, Nori, ik ben betoverd dus ik moet even heel goed luisteren of ik al een diertje hoor!" 

In het bos kwamen we steeds andere dieren tegen. Een motje, dat op zoek was naar een mannetjesmot. Een uil en een vliegende eekhoorn die steeds ruzie hadden wie het verste kon vliegen. De uil mopperde op de eekhoorn dat zij alleen maar kon "gliden" en niet eens echt kon vliegen. Gelukkig konden de kinderen een handje helpen bij deze onenigheid, die soms hoog opliep. De kinderen mochten een wedstrijdje doen wie het verst kon vliegen, de uil of de eekhoorn. Dat deden ze door kinderen papieren vliegtuigjes met een uil of een eekhoorn erop te laten gooien ;-) Het grappigst was het natuurlijk als eekhoorn nog even snel een van haar "eekhoornvliegtuigjes" pakte en stiekem een stukje verder legde, haha! Later kwamen we nog een stinkdier en een "shrew" tegen (weet nog steeds niet wat voor dier dat is, zal zo eens googlen). Ze vonden het allebei fantastisch! en wij ook :-) We waren van plan om na de wandeling nog even bij het kampvuur te gaan zitten, maar eenmaal terug bij het begin, bleek het al half 10 te zijn! Nori was inmiddels echt doodop, dus maar snel naar huis. Daar snoetjes gewassen en naar bed! 

Wat een heerlijk relaxte zondagochtend heb je toch als je kinderen zo laat naar bed gaan, haha!